-
1 προς-φώνημα
προς-φώνημα, τό, Gegenstand der Anrede, auch Anrede, Benennung; ὦ δισσὰ πατρὸς καὶ κασιγνήτης ἐμοὶ ἥδιστα προςφωνήματα, Soph. O. C. 326; προςφωνημάτων κλύειν, Eur. Alc. 1147.
1 προς-φώνημα
προς-φώνημα, τό, Gegenstand der Anrede, auch Anrede, Benennung; ὦ δισσὰ πατρὸς καὶ κασιγνήτης ἐμοὶ ἥδιστα προςφωνήματα, Soph. O. C. 326; προςφωνημάτων κλύειν, Eur. Alc. 1147.